Translate

niedziela, 17 marca 2019

Elmer


David McKee, Elmer (seria Elmer), tłumaczenie: Dominika Dominów, Papilon, Publicat S.A.,Poznań 2011.
                                    
liczba stron: 32
oprawa: twarda
dla kogo: 2+
 


Co mnie urzekło w Elmerze? Autentyczna radość bycia z innymi i poczucie humoru. Do tego proste wyjaśnienie potrzeby bycia zaakceptowanym i chęci przynależności do grupy, a także przystępna historia o inności.



Jednym z naszych ulubionych momentów jest chwila, gdy słoń przełamuje swoim występem pełną napięcia sytuację. Jego „BUUU!” to manifest żywiołowości.





Nie sposób przejść obojętnie obok barw w Elmerowym świecie. Pełno ich tu jak na  meksykańskich straganach. Podczas gdy dżungla pyszni się swoją różnorodnością, Elmer – wielobarwny słoń w kratkę – zamierza się upodobnić do pozostałych członków stada. Jak to się skończy – sprawdźcie. Mogę jedynie zapewnić, że dzięki intensywnym kolorom otrzymacie spory ładunek optymizmu. Poszczególne rysunki świetnie oddają także dynamikę kolejnych wydarzeń. Turlanie, chlapanie, tarzanie się – energia rozpiera bohaterów i wysypuje się z książki. Wystarczy ją złapać!




Wyraziste ilustracje sprzyjają ponadto nauce nazywania kolorów, w zasadzie nauka to odbywa się niepostrzeżenie. Doskonale sprawdziło się u nas dopasowywanie kolorów do poszczególnych elementów obrazka, a także kredkowa wariacja na temat Elmera.


David McKee, Elmer i zagubiony miś (seria Elmer), tłumaczenie: Maria Szarf, Papilon, Publicat S.A.,Poznań 2018.

liczba stron: 32
oprawa: twarda
dla kogo: 2+



Na plan pierwszy wysuwa się tu kwestia potrzeby bliskości. Nikt się przecież w otoczeniu Elmera nie wstydzi, że ma przytulankę. To naturalne i już. Poza tym wybrzmiewa motyw siły płynącej ze współpracy i chęci niesienia pomocy.

David McKee, Elmer i hipopotamy (seria Elmer), tłumaczenie: Dominika Dominów, Papilon, Publicat S.A.,Poznań 2015.

liczba stron: 34
oprawa: twarda
dla kogo: 2+



To również rzecz o współpracy oraz o odpowiedzialności za drugą osobę. O budowaniu postawy obywatelskiej, umiejętności przekonywania i motywowania, a także o tym, jak działanie na rzecz innych poprawia samopoczucie.

David McKee, Elmer i Wilbur (seria Elmer), tłumaczenie: Maria Szarf, Papilon, Publicat S.A.,Poznań 2018.

liczba stron: 32
oprawa: twarda
dla kogo: 2+



Pierwsze próby mówienia o tym, czym jest odpowiedzialność za słowo i gdzie znajduje się granica żartu. Bardzo dobry wstęp do niełatwego zagadnienia, jakim jest kłamstwo. Jak zwykle u Elmera – z humorem i niebanalnie.

poniedziałek, 3 września 2018

Książki interaktywne (cz. II)


Eryl Norris i Andy Mansfield, Kto się kryje w lesie?, Wydawnictwo Mamania, Warszawa 2016.
http://mamania.pl/

liczba stron: 14
oprawa: twarda
dla kogo: 1+


„W głębi lasu, tam, gdzie mroczne cienie, niepokój budzi okropne stworzenie”. Z ciemności wyłaniają się żółte ślepia! A z nimi wyłażą skrywane dotąd strachy. W blasku księżyca, w otoczce jak z horroru, prezentują się kolejni strwożeni bohaterowie. Nietypowo, ze swoich lęków zwierzają się bowiem zwierzęta, które same zazwyczaj budzą niepokój nocną porą – sowa, niedźwiedź, nietoperz, jeleń i wilk. Co je tak przeraziło? Jakie licho kryje się w gęstwinie? Czy ma kolce, pazury, zębiska lub szczypce? Sprawdźcie, czy i Was dotknie potęga strachu!



Zgrabny, wierszowany tekst, jest świetnym komentarzem do poszczególnych scenek. Coś wychodzi z lasu. Sowa świdruje spojrzeniem, wilk kłapie paszczą, jeleń strzyże uszami, nietoperz wachluje skrzydłem. Każda rozkładówka zawiera odpowiednio wycięte elementy, które poruszają się wraz z rozłożeniem kartek. Pop-up dla najmłodszych. Wedle sugestii wydawnictwa – dla trzylatków, mimo to zaserwowałam nieco ponad rocznemu dziecku, które reagowało zachwytem na widok wyskakujących elementów. Podziw wzbudziło zwłaszcza uzębienie poszczególnych stworzeń. Jako że uznanie to łatwo mogłoby się przeobrazić w proces wyrywania papierowych elementów, trzeba było jednak zachować czujność.


Pozostałe książki z serii: Kto się kryje w wodzie?.


Hector Dexet, Nasze ciało, Wydawnictwo Mamania, Warszawa 2017.
http://mamania.pl/

liczba stron: 38
oprawa: twarda
dla kogo: 1+


Kolejna książka z dziurą, a w zasadzie – z wieloma dziurkami. Atlas anatomiczny dla najmłodszych, który w prosty sposób pokazuje, że mimo zewnętrznych różnic, w środku wszyscy wyglądamy bardzo podobnie. Poza tym publikacja zawiera m.in. przedstawienie różnic w budowie chłopców i dziewczynek, wyjaśnienie, dlaczego niektórzy noszą okulary i ile jest zębów mlecznych oraz czego oznaką może być duży brzuch. Możliwość przekładania pasków z narządami wewnętrznymi ucieszy nie tylko maluchy.




Najwięcej sensacji wzbudza u nas szkielet – do tej strony wracamy dość często. W czołówce uplasowała się też kartka z układem trawiennym, która obrazuje, co dzieje się z owocami, po tym, gdy trafią w nasze paszcze. Z nieodłączną kupą na końcu – obowiązkowym punktem opowieści.


Dzięki książce bezkarnie można podłubać palcem w nosie, na dodatek – w cudzym. A przy okazji wydobyć spektakularne APSIK!, co każdorazowo wywołuje uśmiech na twarzy małego odbiorcy.


Dla wszystkich, którzy opanowali już nazewnictwo zewnętrznych części ciała; dla kontynuatorów spotkań ze szczoteczką do zębów; dla rozpoczynających przygodę z nocnikiem i wszystkich, których ciekawi, co mają w środku.